Wielki Kryzys 1929-1933 - przebieg i skutki
Świat od roku 1924 do początków roku 1929 przeżywał okres rozkwitu gospodarczego. Po przezwyciężeniu kryzysu powojennego, występującego w dużej części Europy, wyjściu z inflacji i hiperinflacji początku lat dwudziestych wydawać by się mogło, że gospodarka światowa wchodziła w okres zrównoważonego okresu rozwoju gospodarczego. Szczególnie dynamicznie rozwijała się gospodarka Stanów Zjednoczonych. Produkcja przemysłowa tego kraju w końcu lat dwudziestych równała się produkcji Francji, Wielkiej Brytanii i Niemiec razem wziętych. Tak korzystna koniunktura utrzymująca się w gospodarkach kapitalistycznych w drugiej połowie lat dwudziestych sprawiała, że ekonomiści z optymizmem patrzyli w przyszłość, a ci mniej przewidujący utrzymywali, że przezwyciężono periodycznie pojawiające się okresy kryzysu. Błędnie oceniano, że czas boomu gospodarczego może być utożsamiany z ostatecznym „wyprostowaniem” keynessowskiej sinusoidy, w której po „chudych” latach przychodziły „tłuste” okresy i o odwrotnie. Nikt nie zauważał rosnących z każdym miesiącem gór niesprzedanych towarów, choć pierwsze symptomy kryzysu pojawiły się już w końcu 1928 roku. Po „czarnym wtorku” 1929 roku nastąpiły podobne wydarzenia prawie na całym świecie. Spadki cen akcji na giełdach, masowe bankructwa słabszych ekonomicznie firm, rosnące bezrobocie i hiperinflacja, samobójstwa na skalę dotąd niespotykaną były na porządku dziennym. Dopiero wprowadzenie interwencjonizmu państwowego w postaci „Nowego Ładu” wywołało polepszenie sytuacji i około 1933 roku rozpoczęło się pewne ożywienie gospodarcze. Jednak w niektórych częściach świata w związku ze specyficznością ich gospodarek kryzys trwał aż do 1935 roku. Kryzys lat 1929 – 35 słusznie nazwano wielkim, nie tylko z powodu problemów gospodarczych, ale także brzemiennych w skutkach następstw politycznych, wśród których wymienia się umocnienie się systemów totalitarnych w Europie Zachodniej oraz wzrost znaczenie komunistów na całym Świecie (ZSRR jako jedyne państwo nie było dotknięte tymi problemami)
Świat od roku 1924 do początków roku 1929 przeżywał okres rozkwitu gospodarczego. Po przezwyciężeniu kryzysu powojennego, występującego w dużej części Europy, wyjściu z inflacji i hiperinflacji początku lat dwudziestych wydawać by się mogło, że gospodarka światowa wchodziła w okres zrównoważonego okresu rozwoju gospodarczego. Szczególnie dynamicznie rozwijała się gospodarka Stanów Zjednoczonych. Produkcja przemysłowa tego kraju w końcu lat dwudziestych równała się produkcji Francji, Wielkiej Brytanii i Niemiec razem wziętych. Tak korzystna koniunktura utrzymująca się w gospodarkach kapitalistycznych w drugiej połowie lat dwudziestych sprawiała, że ekonomiści z optymizmem patrzyli w przyszłość, a ci mniej przewidujący utrzymywali, że przezwyciężono periodycznie pojawiające się okresy kryzysu. Błędnie oceniano, że czas boomu gospodarczego może być utożsamiany z ostatecznym „wyprostowaniem” keynessowskiej sinusoidy, w której po „chudych” latach przychodziły „tłuste” okresy i o odwrotnie. Nikt nie zauważał rosnących z każdym miesiącem gór niesprzedanych towarów, choć pierwsze symptomy kryzysu pojawiły się już w końcu 1928 roku. Po „czarnym wtorku” 1929 roku nastąpiły podobne wydarzenia prawie na całym świecie. Spadki cen akcji na giełdach, masowe bankructwa słabszych ekonomicznie firm, rosnące bezrobocie i hiperinflacja, samobójstwa na skalę dotąd niespotykaną były na porządku dziennym. Dopiero wprowadzenie interwencjonizmu państwowego w postaci „Nowego Ładu” wywołało polepszenie sytuacji i około 1933 roku rozpoczęło się pewne ożywienie gospodarcze. Jednak w niektórych częściach świata w związku ze specyficznością ich gospodarek kryzys trwał aż do 1935 roku. Kryzys lat 1929 – 35 słusznie nazwano wielkim, nie tylko z powodu problemów gospodarczych, ale także brzemiennych w skutkach następstw politycznych, wśród których wymienia się umocnienie się systemów totalitarnych w Europie Zachodniej oraz wzrost znaczenie komunistów na całym Świecie (ZSRR jako jedyne państwo nie było dotknięte tymi problemami)